در حال بارگذاری ...
نوشته شده در 19 آبان 1401، ساعت 07:46

تفاوت های فردی در کلاس

خلاصه مطلب

منظور از ” تفاوت بین فراگیران” چیست؟

    تفاوت های فردی در کلاس

منظور از ” تفاوت بین فراگیران” چیست؟

در یک کلاس بزرگ، ممکن است تفاوت بین دانش آموزان در هنگام روبرو شدن با آن بیش از حد زیاد به نظر برسد؛ با این وجود تفاوت فردی ۳ جنبه کلیدی دارد که به شرح زیر خلاصه می شود:
آمادگی برای یادگیری
نیازهای یادگیری
علاقه

این تفاوت ممکن است نسبتا گسترده به نظر بیاید؛ اما به کار بستن روش های موثر تفاوت فردی ، تغییرات نسبتا گسترده ای بین فراگیران ایجاد کند. وقتی نوبت به فهرست قطعی روش های تفاوت فردی در کلاس درس می رسد،نظر کارشناسان در این زمینه متفاوت است. بعضی معتقدند که این موضوغ تحت ۶ دسته بندی قرار می گیرند . بیایید نگاهی به این موارد داشته باشیم:
وظیفه (Task)

یکی از روش های اصلی تفاوت فردی، تفاوت فردی در انجام کار است که شامل تنظیم وظایف مختلف برای دانش آموزانی با توانایی های مختلف است. یک راه برای رسیدن به این منظور تهیه برگه های مختلف یا تمریناتی است که طبق توانایی های دانش آموزان باشد.
با این وجود، برخی از معلمان تمایل به استفاده از این روش دارند زیرا هم پیامدهای اجتماعی دارد و هم برنامه ریزی اضافی را در بر می گیرد. یک روش جایگزین این است که از یک برگه که دربردارنده سوالاتی که به تدریج سخت تر می شوند استفاده گردد.دانش آموزان پیشرفته تر به سرعت به سوال های پایانی می رسند، در حالی است که دانش آموزانی که توانایی کمی دارند می توانند روی موارد اصلی تمرکز کنند.
گروه بندی (Grouping)

یادگیری مشارکتی از مزایای مستند بسیار خوبی برخوردار است ؛از جمله دانش آموزان خجالتی را برای مشارکت با اعتماد به نفس تر در کلاس قادر می سازد اما در عین حال یک روش تفاوت فردی مفید نیز می باشد. گروه های کوچک و باتوانایی های مختلف به افراد ناموفق فرصت حمایت گرفتن از هم سالانشان را دارند ؛این در حالی است که افراد موفق فرصت سازماندهی و به گوش رساندن افکارشان را به نفع کل گروه دارند ( مدل سازی همکار، شناخته می شود).
همچنین، گروه بندی این اجازه را می دهد تا نقش ها در تیم ،طبق مهارت و نیازهای یادگیری هر عضوی اختصاص داده شود.
منابع (Resources)

در این روش مهم است که تشخیص بدهیم که برخی از دانش آموزان می توانند نسبت به سایرین با منابع پیشرفته تری کار کنند و این امکان وجود دارد تا از مطالب گوناگون در جهت نزدیک شدن به یک موضوع واحد از زوایای مختلف استفاده کرد.
یعنی،در حالی که برخی از دانش آموزان به کتاب های کاملا پایه ای همراه با تصویر نیاز دارند، سایر افراد توانایی کار کردن با لغات پیشرفته و ایده های یپیچیده تری را دارند.در نظر گرفتن تفاوت های فردی از این دست، طیف گسترده ای از مطالب مورد استفاده برای رسیدن به یک نتیجه یادگیری را در اختیار قرار می دهد.این روشی است که تا حد زیادی با کمک پیشرفت درفن آوری و استفاده از ویدئوهای آموزشی در کلاس درس انجام می شود و به همین دلیل است که در حال فراگیرتر شدن است.
سرعت پیشرفت (Pace)

در کلاس درس سنتی، فعالیت ها در یک چهارچوب زمانی ، صرف نظر از سطح دشواری برای برخی از دانش آموزان به پایان می رسید. در نتیجه فراگیران پیشرفته تر را می توان با سرعت دانش آموزان ضعیف تر تنظیم کرد و در انتهای دیگر این تناسب، برخی ممکن است که ادامه دادن این روش را غیر ممکن بدانند.

هنگامی که تفاوت های فردی در برنامه ریزی درسی لحاظ می شود؛ از زمان موجود،به طور انعطاف پذیری در راستای پاسخگویی به نیازهای دانش آموزان استفاده می شود. دانش آموزانی که به سرعت ،فعالیت های اصلی را درک می کنند؛ دیگر نیازی به معطل نگه داشتن آن ها به دلیل این که هم کلاسی های شان نیاز به صرف وقت بیشتری روی موضوعات پایه ای دارند، نیست ، در عوض،این وقت می تواند اختصاص به وظایف پر چالش تر به منظور گسترش درک شفاف تر نسبت به موضوع باشد یا حتی پیشرفت از طریق تعیین هدف سریع تر باشد.
نتیجه (Outcome)

در نظر گرفتن تفاوت های فردی درنتیجه پایانی ،تکنیکی است که به موجب آن تمام دانش آموزان تکلیف مشابه ای را انجام می دهند اما نتایج گوناگونی انتظار رفته و پذیرفته می شود.به طور مثال،معلم تکلیفی را تعیین می کند اما در عوض این که،کار به سمت یک پاسخ فقط “درست” ، پیش برود ؛دانش آموزان با توجه به سطح توانایی شان به یک نتیجه شخصی می رسند.

این روشی است که برخی از معلمان در مقابل آن جانب احتیاط را در نظرمی گیرند؛ از آنجایی که این خطر وجود دارد که دانش آموزان ضعیف تر از نظر درک، زیر سطح قابل قبول قرار بگیرند؛ با این وجود، با ایجاد یک مجموعه مشخصی از دستور العمل هایی که برای همه دانش آموزان اعمال می شود ،می توان این خطر را تا حدودی کاهش داد و یک مزیت مشخصی دارد که در این روش هیچ گروه بندی قبلی ضروری نیست.
گفت و گو و پشتیبانی (Dialogue and support)

در نظر گرفتن تفاوت های فردی از طریق گفت و گو رایج ترین نوع مورد استفاده در کلاس است. با این تکنیک تاکید بر روی نقش معلم است که باید با تشخیص اینکه کدام دانش آموزان به توضیحات مفصل به زبان ساده نیاز دارند و کدامیک را می توان در گفت و گو در سطح پیچیده تری مشغول نگه داشت، به حل مسئله کمک نماید .
ارزیابی (Assessment)

در کلاس درسی که بر اساس تفاوت فردی است به جای این که ارزیابی در پایان یادگیری انجام گیرد،در عوض دانش آموزان به صورت مداوم ارزیابی می شوند به طوری که این روش تدریس و به همراه سایر روش های تفاوت فردی به طور پیوسته می تواند طبق نیازهای فراگیران اصلاح گردند.

همه مبحث تفاوت فردی در کلاس مربوط به درک این است که ما با یک گروه از افراد مختلف سرو کار داریم و تدریس ، برای اطمینان یافتن از این است که همه دانش آموزان بتوانند یادبگیرند تطبیق دهیم.این باید یک فرایند مداوم و منعطف باشد که نه تنها دانش آموزان را از همان ابتدا به تصویر می کشد بلکه پیشرفت و نقاطی که نیاز به بهبودی دارند را تشخیص داده و نتیجتا برای حصول اطمینان از برآورده شدن نیازهای فراگیران تنظیم شود. به طور خلاصه، این روش به جای آموزش یک موضوع بر آموزش به دانش آموزان تمرکز دارد.

 

تفاوت های فردی در کلاس

ویراستار مدرسه
عمومی
19 آبان 1401۲۰ دقیقه مطالعه
خلاصه مطلب

منظور از ” تفاوت بین فراگیران” چیست؟

    تفاوت های فردی در کلاس

منظور از ” تفاوت بین فراگیران” چیست؟

در یک کلاس بزرگ، ممکن است تفاوت بین دانش آموزان در هنگام روبرو شدن با آن بیش از حد زیاد به نظر برسد؛ با این وجود تفاوت فردی ۳ جنبه کلیدی دارد که به شرح زیر خلاصه می شود:
آمادگی برای یادگیری
نیازهای یادگیری
علاقه

این تفاوت ممکن است نسبتا گسترده به نظر بیاید؛ اما به کار بستن روش های موثر تفاوت فردی ، تغییرات نسبتا گسترده ای بین فراگیران ایجاد کند. وقتی نوبت به فهرست قطعی روش های تفاوت فردی در کلاس درس می رسد،نظر کارشناسان در این زمینه متفاوت است. بعضی معتقدند که این موضوغ تحت ۶ دسته بندی قرار می گیرند . بیایید نگاهی به این موارد داشته باشیم:
وظیفه (Task)

یکی از روش های اصلی تفاوت فردی، تفاوت فردی در انجام کار است که شامل تنظیم وظایف مختلف برای دانش آموزانی با توانایی های مختلف است. یک راه برای رسیدن به این منظور تهیه برگه های مختلف یا تمریناتی است که طبق توانایی های دانش آموزان باشد.
با این وجود، برخی از معلمان تمایل به استفاده از این روش دارند زیرا هم پیامدهای اجتماعی دارد و هم برنامه ریزی اضافی را در بر می گیرد. یک روش جایگزین این است که از یک برگه که دربردارنده سوالاتی که به تدریج سخت تر می شوند استفاده گردد.دانش آموزان پیشرفته تر به سرعت به سوال های پایانی می رسند، در حالی است که دانش آموزانی که توانایی کمی دارند می توانند روی موارد اصلی تمرکز کنند.
گروه بندی (Grouping)

یادگیری مشارکتی از مزایای مستند بسیار خوبی برخوردار است ؛از جمله دانش آموزان خجالتی را برای مشارکت با اعتماد به نفس تر در کلاس قادر می سازد اما در عین حال یک روش تفاوت فردی مفید نیز می باشد. گروه های کوچک و باتوانایی های مختلف به افراد ناموفق فرصت حمایت گرفتن از هم سالانشان را دارند ؛این در حالی است که افراد موفق فرصت سازماندهی و به گوش رساندن افکارشان را به نفع کل گروه دارند ( مدل سازی همکار، شناخته می شود).
همچنین، گروه بندی این اجازه را می دهد تا نقش ها در تیم ،طبق مهارت و نیازهای یادگیری هر عضوی اختصاص داده شود.
منابع (Resources)

در این روش مهم است که تشخیص بدهیم که برخی از دانش آموزان می توانند نسبت به سایرین با منابع پیشرفته تری کار کنند و این امکان وجود دارد تا از مطالب گوناگون در جهت نزدیک شدن به یک موضوع واحد از زوایای مختلف استفاده کرد.
یعنی،در حالی که برخی از دانش آموزان به کتاب های کاملا پایه ای همراه با تصویر نیاز دارند، سایر افراد توانایی کار کردن با لغات پیشرفته و ایده های یپیچیده تری را دارند.در نظر گرفتن تفاوت های فردی از این دست، طیف گسترده ای از مطالب مورد استفاده برای رسیدن به یک نتیجه یادگیری را در اختیار قرار می دهد.این روشی است که تا حد زیادی با کمک پیشرفت درفن آوری و استفاده از ویدئوهای آموزشی در کلاس درس انجام می شود و به همین دلیل است که در حال فراگیرتر شدن است.
سرعت پیشرفت (Pace)

در کلاس درس سنتی، فعالیت ها در یک چهارچوب زمانی ، صرف نظر از سطح دشواری برای برخی از دانش آموزان به پایان می رسید. در نتیجه فراگیران پیشرفته تر را می توان با سرعت دانش آموزان ضعیف تر تنظیم کرد و در انتهای دیگر این تناسب، برخی ممکن است که ادامه دادن این روش را غیر ممکن بدانند.

هنگامی که تفاوت های فردی در برنامه ریزی درسی لحاظ می شود؛ از زمان موجود،به طور انعطاف پذیری در راستای پاسخگویی به نیازهای دانش آموزان استفاده می شود. دانش آموزانی که به سرعت ،فعالیت های اصلی را درک می کنند؛ دیگر نیازی به معطل نگه داشتن آن ها به دلیل این که هم کلاسی های شان نیاز به صرف وقت بیشتری روی موضوعات پایه ای دارند، نیست ، در عوض،این وقت می تواند اختصاص به وظایف پر چالش تر به منظور گسترش درک شفاف تر نسبت به موضوع باشد یا حتی پیشرفت از طریق تعیین هدف سریع تر باشد.
نتیجه (Outcome)

در نظر گرفتن تفاوت های فردی درنتیجه پایانی ،تکنیکی است که به موجب آن تمام دانش آموزان تکلیف مشابه ای را انجام می دهند اما نتایج گوناگونی انتظار رفته و پذیرفته می شود.به طور مثال،معلم تکلیفی را تعیین می کند اما در عوض این که،کار به سمت یک پاسخ فقط “درست” ، پیش برود ؛دانش آموزان با توجه به سطح توانایی شان به یک نتیجه شخصی می رسند.

این روشی است که برخی از معلمان در مقابل آن جانب احتیاط را در نظرمی گیرند؛ از آنجایی که این خطر وجود دارد که دانش آموزان ضعیف تر از نظر درک، زیر سطح قابل قبول قرار بگیرند؛ با این وجود، با ایجاد یک مجموعه مشخصی از دستور العمل هایی که برای همه دانش آموزان اعمال می شود ،می توان این خطر را تا حدودی کاهش داد و یک مزیت مشخصی دارد که در این روش هیچ گروه بندی قبلی ضروری نیست.
گفت و گو و پشتیبانی (Dialogue and support)

در نظر گرفتن تفاوت های فردی از طریق گفت و گو رایج ترین نوع مورد استفاده در کلاس است. با این تکنیک تاکید بر روی نقش معلم است که باید با تشخیص اینکه کدام دانش آموزان به توضیحات مفصل به زبان ساده نیاز دارند و کدامیک را می توان در گفت و گو در سطح پیچیده تری مشغول نگه داشت، به حل مسئله کمک نماید .
ارزیابی (Assessment)

در کلاس درسی که بر اساس تفاوت فردی است به جای این که ارزیابی در پایان یادگیری انجام گیرد،در عوض دانش آموزان به صورت مداوم ارزیابی می شوند به طوری که این روش تدریس و به همراه سایر روش های تفاوت فردی به طور پیوسته می تواند طبق نیازهای فراگیران اصلاح گردند.

همه مبحث تفاوت فردی در کلاس مربوط به درک این است که ما با یک گروه از افراد مختلف سرو کار داریم و تدریس ، برای اطمینان یافتن از این است که همه دانش آموزان بتوانند یادبگیرند تطبیق دهیم.این باید یک فرایند مداوم و منعطف باشد که نه تنها دانش آموزان را از همان ابتدا به تصویر می کشد بلکه پیشرفت و نقاطی که نیاز به بهبودی دارند را تشخیص داده و نتیجتا برای حصول اطمینان از برآورده شدن نیازهای فراگیران تنظیم شود. به طور خلاصه، این روش به جای آموزش یک موضوع بر آموزش به دانش آموزان تمرکز دارد.